Książeczki „Ćwiczę oko”
Książeczki „Ćwiczę oko” to ćwiczenia do terapii niedowidzenia oraz dla dzieci słabowidzących. Pomagają pobudzać leniwe oko do patrzenia. Zmuszają dziecko do jednoczesnego patrzenia każdym okiem, dzięki czemu rozwijają widzenie obuoczne. Bardzo dobrze sprawdzają się w domowej terapii widzenia.
Bardzo często używane są w terapii widzenia dzieci z upośledzeniami, opóźnieniami lub autyzmem. Książeczki „Ćwiczę oko” rewelacyjne przełamują lody i budują relację terapeuty z dzieckiem. Dzieci radośnie i spontanicznie podchodzą do patrzenia w czerwono-zielonych okularach, a rozwiązywanie zagadek dodaje jeszcze więcej radości.
Nauka i zabawa
Książeczki „Ćwiczę oko” nie tylko rozwijają widzenie, ale również uczą. Każda z nich zawiera 40 ćwiczeń anaglificznych. Zadania w nich zawarte są dostosowane do wieku dziecka. Pierwsza część (różowa) jest skierowana do dzieci w wieku 3-4 lata, druga część (niebieska) do dzieci w wieku 5-6 lat, a trzecia część (zielona) do dzieci w wieku 7-8 lat. Przy okazji dziecko uczy się różnicować, porównywać, łączyć, poznaje litery i liczy.
Jakie korzyści płyną z wykonywania ćwiczeń z książeczek anaglificznych?
- wsparcie terapii niedowidzenia
- stymulacja widzenia obuocznego
- rozwój przez zabawę
- możesz używać w domowej terapii
Jak działają książeczki Ćwiczę oko?
Książeczki „Ćwiczę oko” zostały narysowane w czterech kolorach – czerwonym, różowym, białym i czarnym. Dzięki dopasowaniu kolorów do filtrów w okularach czerwono zielonych część zadania widoczna jest prawym okiem, część lewym. Żeby poprawne rozwiązać ćwiczenia należy jednocześnie używać obojga oczu. Podczas rozwiązywania ćwiczeń stymulujemy każde z oczu osobno. Przyzwyczajamy mózg dziecka do łączenia widzianych przez oczy obrazów. Przeczytaj więcej w artykule: „Książeczki anaglificzne – jak działają?”
Okulary czerwono – zielone zawsze nakładamy na okulary korekcyjne dziecka. Zadaniem terapeuty lub rodzica jest dopilnowanie, by dziecko nie przymykało żadnego z oczu i nie patrzyło ponad okularami czerwono – zielonymi.
Wykorzystując książeczki możemy rozmawiać z dzieckiem, zadawać pytania, pokazywać i wskazywać różne elementy na rysunkach. Wybieramy naprzemiennie różowe elementy z czarnymi. Zmuszamy wtedy dziecko do ciągłego i jednoczesnego używania każdego oka. Nie wolno dopuścić do sytuacji, w której dziecko patrzy raz lewym raz prawym okiem.
Decyzję o wprowadzeniu książeczek „Ćwiczę okoTM” do terapii widzenia podejmuje terapeuta – optometrysta lub ortoptysta. Samodzielne zastosowanie książeczek „Ćwiczę okoTM”może utrwalać niepoprawny stan widzenia i ustawienia oczu.
Recenzja
Aneta Bester,
tyflopedagog, wykładowca Podkarpackiego Centrum Usług Dydaktycznych w Rzeszowie oraz Mazurskiego Centrum Szkoleń i Ubezpieczeń w Ostródzie.
Prawidłowym widzeniem obuocznym nazywamy stan, w którym oko prawe i oko lewe patrzą na ten sam obiekt, mózg łączy obrazy z nich pochodzące i przetwarza je, uzyskując w ten sposób trójwymiarowy obraz obserwowanego obiektu.
Aby móc uzyskać taki obraz, mózg musi otrzymać dwa jednakowo cenne obrazy – z oka prawego i lewego jednocześnie. Gdy natomiast choć jedno z oczu prezentuje wadę wzroku, bądź też układ wzrokowy ma tendencję do zeza, sytuacja robi się znacznie bardziej skomplikowana.
Na szczęście jeśli leczenie zostało rozpoczęte dość wcześnie, większość zezów akomodacyjnych ustępuje bez zabiegu operacyjnego. Leczenie ma wtedy na celu wyrównanie wady wzroku, usunięcie niedowidzenia, przywrócenie prawidłowego widzenia obuocznego i przywrócenie prawidłowego ustawienia oczu, co odbywa się poprzez noszenie odpowiednich okularów oraz terapię wzroku.
Bardzo ważnym jest, aby układ wzrokowy mógł rozwijać się prawidłowo. Jego funkcjonowanie ma ogromny wpływ na to, czy dziecko jest w stanie przy pomocy oczu pozyskiwać informacje z otoczenia, czyli prawidłowo rozwijać się zarówno ruchowo jak i intelektualnie.
Dlatego podczas terapii widzenia obuocznego warto skorzystać z nowej pozycji wydawniczej na polskim rynku pt. „Ćwiczę oko!TM”.
Autorka, optometrysta Barbara Pakuła, proponuje tam zestaw 40 ćwiczeń wzrokowych skierowanych do dzieci małych – w wieku od 3 roku życia. Ćwiczenia te pozytywnie zaskutkowały w terapii zeza u córeczki Autorki, dlatego też znalazły szerokie zastosowanie u pacjentów z niedowidzeniem. Dziś natomiast mogą pomagać nam – innym terapeutom wzroku i naszym pacjentom.
Dzieci fantastycznie reagują na kolorowe obrazki, wcale nie kojarząc ich z trudnym słowem TERAPIA, lecz traktując zajęcia jako dobrą zabawę pełną kolorów, postaci z bajek i dobrej zabawy .
Prezentowana książka to zapowiedź serii wydawniczej skierowanej na terapię widzenia obuocznego dzieci. W dalszych częściach Autorka zamierza zawrzeć dalsze ćwiczenia i podzielić je zgodnie ze stopniem trudności oraz wiekiem pacjentów. Dzięki „Ćwiczę oko!TM” zostaje zapełniona dotkliwa luka na rynku wydawniczym dotycząca literatury o terapii wzorku dzieci.
Zapraszam do zapisania się na bezpłatne, 3-dniowe szkolenie na temat niedowidzenia!
PLAN SZKOLENIA
DZIEŃ 1
Co to jest niedowidzenie?
Jakie są objawy niedowidzenia?
Jakie są przyczyny niedowidzenia?
Niedowidzenie a wada wzroku;
Niedowidzenia a zez;
DZIEŃ 2
Leczenie niedowidzenia;
Sposoby i czas zasłaniania;
Ile czasu trwa terapia widzenia?
Czy efekty są trwałe?
Jakie są szanse na poprawę?
Konsekwencje niedowidzenia
DZIEŃ 3
Dlaczego same zasłanianie nie wystarczy?
Dlaczego nie wolno zwlekać z ćwiczeniami?
Jak wygląda terapia w domu?
Jak planować terapię?