Optodysleksja – 13 najczęstszych objawów
Optodysleksja jest bardzo podstępnym zaburzeniem. Wiele dzieci, które ma problem z nauką czytania i pisania zbyt późno trafia na terapię widzenia lub co gorsza w ogóle nie miało badania wzroku. Na co zwrócić uwagę by uniknąć dużych zaległości w nauce?
Optodysleksja to termin, który jest znany coraz szerszemu gronu rodziców. Podobnie jak dysleksja jest to zespół specyficznych trudności w nauce pisania i czytania wynikających z zaburzeń widzenia, takich jak nieprawidłowa akomodacja i zaburzone widzenie obuoczne (np. nieprawidłowa konwergencja) oraz nieprawidłowo lub w ogóle niekorygowane wady wzroku.
Optodysleksja – objawy
Pisanie:
- Trudności z pisaniem „w linijkach”;
- Trudności w przepisywaniu i w pisaniu ze słuchu;
- Opuszczanie liter lub ich drobnych elementów, końcówek i części wyrazów;
- Dużo błędów ortograficznych – słaba pamięć wzrokowa;
- Brzydka grafika pisma;
- Wolne tempo pisania;
- Złe rozmieszczenie przestrzenne prac, liter;
Czytanie:
- Wolne, „wymęczone” czytanie;
- Zamienianie i opuszczanie liter, nieprawidłowe odczytywanie całych wyrazów – słaba pamięć wzrokowa
- Zgadywanie wyrazów;
- Opuszczanie linii lub odczytywanie tej samej ponownie;
- Niechęć do czytania, zwłaszcza głośnego;
- Trudność w interpretacji tekstu- dziecko skupia się na odczytaniu, nie rozumie sensu tekstu
Gdy dziecko jest młodsze może bardzo niechętnie kolorować, wyjeżdżać za linie i nie trzymać się linii podczas rysowania „ślaczków”. Nie jest zainteresowane literami, czytaniem. Spore trudności przysparza gra „Pamięć” („Memory”), nawlekanie korali czy każdego rodzaju przeplatanki.
Bądź pewien – wykonaj pełne badanie!
Dzieci, które mają problem z nauką czytania i pisania, jak również z koordynacją wzrokowo – ruchową zawsze muszą być przebadane pod kątem wady wzroku, zaburzeń widzenia obuocznego i zaburzeń akomodacji . Bardzo często zdarza się, że subiektywnie dziecko nie zgłasza żadnych objawów wzrokowych, rodzice nie widzą „zeza” ani mrużenia oczu, a jednak występują bardzo konkretne nieprawidłowości w widzeniu dziecka, które ustępują po skorygowaniu okularami, wyćwiczeniu lub jednym i drugim.
Dziecko nie wie jak powinno widzieć
Dzieci, które mają wadę wzroku lub inne zaburzenia wzrokowe często w ogóle się nie skarżą. Dlaczego? Ponieważ nie wiedzą jak mają widzieć i nie widzą, że widzą nieostro. Często dopiero w zerówce, w porównaniu z innymi dziećmi, widać, że jedno ma zaległości,
bądź jest bardzo niepewne lub nie potrafi i unika wykonywania pewnych zabaw, które wymagają od niego koordynacji wzrokowo ruchowej.
Moje dziecko nie widzi dobrze! Co dalej?
Terapia wzrokowa (ćwiczenia wzrokowe) przepisywana jest przez optometrystów. Dzięki terapii możliwe jest usprawnienie i leczenie zaburzeń akomodacji oraz widzenia obuocznego. Przez odpowiednio dobrane ćwiczenia możliwe jest przywrócenie wielu nieprawidłowo rozwiniętych lub utraconych funkcji wzrokowych. Terapie wzrokowe mają największą skuteczność u dzieci i młodzieży, mniejszą u osób dorosłych, ponieważ z wiekiem spada neuroplastyczność mózgu człowieka i trudniej wyćwiczyć istniejące, nieprawidłowe funkcje.
Odpowiednia korekcja i/lub terapia wzrokowa skutecznie eliminuje objawy optodysleksji.