Ćwiczenia – percepcja wzrokowa – poziom odkrywczo badawczy

Dziecko nabywa umiejętności i wiedzy każdego dnia. Naszym zadaniem jako rodziców jest rozwijanie jego możliwości i podsuwanie nowych, kreatywnych zabaw, które bawią i uczą jednocześnie. Przedstawiam kolejne propozycje ćwiczeń wzrokowych rozwijających percepcję wzrokową, tym razem już na trzecim poziomie – odkrywczo badawczym.

Rozwijając pamięć wzrokową i koordynację wzrokowo – ruchową ćwicząc i bawiąc się z dzieckiem pogłębiamy już poznane umiejętności, dostarczamy nowych bodźców i zachęcamy dziecko do poszukiwania kolejnych rozwiązań. Ćwiczenia percepcji wzrokowej na poziomie zmysłowym i na poziomie poznawczym znajdziesz w artykułach:

– Ćwiczenia percepcja wzrokowa: poznawanie przez zmysły

– 23 ćwiczenia rozwijające pamięć wzrokową dziecka

Tymczasem zapraszam do lektury i wprowadzenia w życie kolejnych zabaw.

Oto propozycje ćwiczeń pamięci i percepcji wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej:

Obserwacja

– coraz dokładniejsza obserwacja otoczenia, dostrzeganie i nazywanie cech charakterystycznych dla danego przedmiotu, czynności, zjawiska; rozmowa o przydatności i celowości danych cech;

– dostrzeganie i nazywanie przedmiotów wskazanych przez rodzica w najbliższym otoczeniu, np.: co widzisz na półce?

– obserwacja widoków, opisywanie dalekich obiektów, rozmowa o odległościach pomiędzy przedmiotami, opisywanie widoku, poszerzenie pola widzenia;

– rozpoznawanie i nazywanie podstawowych figur geometrycznych (pokaż trójkąt, wyciągnij żółte koło, itp.);

–  obserwacja i wskazywanie elementów o konkretnym kształcie na obrazkach;

– obserwacja i opisywanie otoczenia podczas zmieniających się pór roku, pogody; wskazywanie cech charakterystycznych dla danej pogody czy pory roku na obrazkach;

– obserwacja i opis ludzi, ich zachować, czynności, emocji;

– obserwacja i zabawa w naśladowanie czynności codziennych, zabawy tematyczne, np w dom, w sklep, w lekarza, w przedszkole;

– naśladowanie pozycji czy ruchów drugiej osoby lub postaci z obrazka;

– dostrzeganie powtarzającego się wzoru, ciągu rytmicznego (kolory,kształty, obrazki);

Dobieranie i wyszukiwanie

– dobieranie jednakowych par przedmiotów, obrazków (memo obrazkowe, memo kształtów, domino);

– dobieranie przedmiotu lub obrazka do takiego samego wskazanego przez nauczyciela po dłuższej i coraz krótszej ekspozycji;

– wyszukiwanie i dobieranie  par obrazków, które do siebie pasują lub tworzą całość (np. dobieranie do pary: but do buta; owoc do owocu);

– wyszukiwanie elementów składowych przedstawionego wzoru, a następnie nakładanie na wzór bądź układanie obok lub według wzoru (z różnym czasem ekspozycji);

– wyszukiwanie i dopasowanie konturów, cieni do pojedynczych obrazków, łączenie w pary: obraz i jego cień (przedmioty, zwierzęta, rośliny, proste kształty jak koło, kwadrat, trójkąt, wprowadzamy różne kształty według możliwości dziecka);

Układanie

–  układanie obrazków z części wg wzroku (dziecko układa obrazek na wzorze, obok wzoru, możemy również skracać czas ekspozycji wzoru);

– układanie puzzli (od prostych do coraz trudniejszych wzroków i większej ilości elementów);

– układanie pociętych na części obrazków, pocztówek, ilustracje;

– układanie obrazków z sześciennych klocków;

– układanie mozaik dowolnie lub wg wzoru;

– budowanie i zabawy konstrukcyjne wg wzoru, z kloców, figur geometrycznych (płot, domek, piramidy), zabawę można utrudnić – dziecko z pamięci układa poprzednio widziany wzór;

– układanie ciągów rytmicznych (klocki: żółty – czerwony – niebieski – żółty…, obrazki: pies – kot – koń…);

– układanie obrazków złożonych z trzech, czterech części; wprowadzanie myślenia przyczynowo – skutkowego;

Porównywanie

– porównywanie dwóch obrazków o tej podobnej treści (analizowanie obrazu);

– porównywanie dwóch podobnych zabawek (dostrzegamy i rozmawiamy bardziej szczegółowo, wprowadzamy coraz więcej określeń, nazywamy coraz więcej barw, kształtów, określamy położenie, kierunek, teksturę);

–  porównanie obrazków i dostrzeganie zmian w ich treści, np. obrazki różnych pór roku – opisujemy zmiany w ubraniach, widokach;

– dostrzeganie różnic między obrazkami pozornie identycznymi, zwiększamy poziom trudności i szczegółowości obrazków;

– dostrzeganie brakującego przedmiotu z grupy wcześniej przygotowanych i obserwowanych przedmiotów, „czego brakuje?”, „co się zmieniło?”;

– przeliczanie i porównywanie, gdzie jest więcej czy mniej figur, klocków;

Porządkowanie i grupowanie

– grupowanie przedmiotów wg przyjętego kryterium, np. wg pory roku, pory dnia, koloru, przeznaczenia;

– grupowanie przedmiotów wg tego samego kształtu, wielkości, barwy (można przy okazji liczyć przedmioty);

– eliminowanie niepasujących przedmiotów wg wybranego kryterium;

– porządkowanie elementów, figur wg kilku cech, np.: wybierz duży, niebieski kwadrat;

Wyodrębnianie i liczenie

– wyodrębnienie obiektów do policzenia, próby określenia ile ich jest bez przeliczania, a następnie przeliczanie ich;

– liczenie ile przedmiotów zniknęło (klocków, kart, zabawek);

– dobieranie wskazanych przedmiotów, np. weź tyle kółek, ile jest trójkątów;

Odwzorowywanie

– odwzorowywanie i odtwarzanie  ułożonych zabawek, przedmiotów, figur;

– odwzorowywanie prostych symboli i znaków (linie proste, falowane, ukośne, koła, figury geometryczne, za pomocą kredek taśm, sznurowadeł; można korzystać ze wzoru lub z pamięci, np narysuj falę na morzu;

– łączenie linii, punktów, odwzorowywanie szlaczków;

– każdego rodzaju rysowanie, malowanie, wyklejanie, wycinanie i lepienie;

Zobaczmy jakie zabawki mamy w domu. Kreatywnie i przede wszystkim na luzie zacznijmy się bawić z naszymi dziećmi. Wspólnie spędzony czas zaowocuje zarówno w umiejętnościach dzieci, ale przede wszystkim w naszej wspólnej relacji.

Pamiętajmy, że dziecko bawiąc się rozwija swoje umiejętności. Przez częste używanie pamięci wzrokowej zwiększa jej możliwości i ułatwia sobie naukę. Koordynacja wzrokowo – ruchowa jest coraz bardziej precyzyjna, a nasze dziecko lepiej przygotowane do przedszkola i szkoły. Więcej propozycji zabaw i ćwiczeń znajdą Państwo w publikacji: „Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolnym z deficytami i zaburzeniami rozwoju” pani Franczyk i Krajewskiej.