Model Skeffingtona – procesy widzenia
Myśląc o widzeniu bardzo często intuicyjne myślimy o oku, w sensie gałki ocznej. Jednak oko „tylko” odbiera obrazy. Jego zadaniem jest utworzenie obrazu na siatkówce oka (pomniejszony i odwrócony – tak, tak!) i przekształcenie światła, który tworzy obraz w impuls chemiczny, a następnie elektryczny. Ten wędruje drogą wzrokową do mózgu, a dokładniej do kory wzrokowej. Odtworzenie obrazu i jego interpretacja następuje dopiero tam. Oko jest odbiornikiem. Mózg widzi i interpretuje.
Model Skeffingtona – procesy widzenia
Już w tym miejscu widzimy, że patrzenie nie jest proste. Żeby poprawnie czytać, uczyć się, interpretować i doświadczać potrzebujemy analizy wielu bodźców. Ten proces ładnie został ujęty w modelu Skeffingtona. Omówimy dzisiaj te układy! Zapraszam do lektury!
Orientacja
Pierwszy to układ orientacji. Jest to podświadoma funkcja mózgu (pochodząca z pnia mózgu i śródmózgowia). Odpowiada za orientację w przestrzeni, równowagę i postawę i ułożenie ciała. Mózg wykorzystuje informacje z układów czuciowych i łączy z informacjami wzrokowymi. Dzięki temu poprawnie poruszamy się w przestrzeni i potrafimy zachować równowagę wykonując różne czynności.
Lokalizacja
Drugi układ związany jest z funkcjami lokalizacyjnymi. Dzięki precyzyjnym ruchom oczu możemy dostrzegać przedmioty w przestrzeni i określać ich położenie i ruch względem nas. Ruchy oczu biorące udział w tym procesie to fiksacje, ruchy sakkadowe (skaczące), ruchy śledzące i wergencyjne (konwergencja ruch do nosa oraz dywergencja – ruch w kierunku skroni).
Identyfikacja
Trzeci mechanizm to proces identyfikacyjny. Jest ściśle związany z akomodacją. Odpowiada za rozpoznawanie obiektów. Dzięki niemu dowiadujemy się na co patrzymy i identyfikujemy rzeczywistość wokół nas. Akomodacja oka to proces odpowiadający za wyostrzanie obrazów na siatkówce. Uruchamia się przy patrzeniu na bliskie odległości. Rozluźnia patrząc w dal. Ostre widzenie na każdą odległość to początek identyfikacji. Wrażenia wzrokowe są przekazywane do kory wzrokowej, a potem w wyższych ośrodkach korowych identyfikowane.
Integracja
Ostatni to integracja wszystkich informacji wzrokowych z mową i językiem. Jest to najbardziej skomplikowany proces wykorzystujący informacje wzrokowe.
Model Skeffingtona pomaga nam zrozumieć widzenie, ale nie tylko. Wiedząc z jakich układów składa się całe widzenie możemy lepiej i skuteczniej planować terapię widzenia. Jest to bardzo praktyczna wiedza.
Jeżeli chcesz się dowiedzieć więcej na temat procesów widzenia, dbania o wzrok oraz ćwiczeń wzrokowych – serdecznie zachęcam Cię do zapisania się do Newslettera – z niego dowiesz się jako pierwszy o najnowszych wpisach, promocjach, darmowych webinarach oraz kursach! Przy okazji odbierz również darmowy prezent – ebook „72 objawy zaburzenia widzenia”.
