Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych

Oczekiwanie na dziecko a potem jego przyjście na świat stanowi dla rodziców jeden
z najważniejszych momentów w życiu. Wyczekiwanie na ten czas budzi nadzieje i oczekiwania, wiąże się zwykle z wielkimi emocjami, dozą niecierpliwości, ale i z zaciekawieniem, kim będzie ta nowa osóbka, jak zmieni ona życie całej rodziny. Nie sposób, by wyczekujący na potomstwo rodzice wyparli się różnego rodzaju wizji oraz pragnień związanych z dzieckiem oraz nadziei, licząc na to, że staną się one rzeczywistością. Natomiast jeśli wymarzony i wyczekiwany obraz narodzonego dziecka okazuje się być odmienny, niż ten wymarzony, u rodziców pojawia się początkowo rozczarowanie i cała paleta różnego rodzaju uczuć. Na szczęście przeżycia emocjonalne rodziców związane z posiadaniem niepełnosprawnego dziecka z czasem bardzo się zmieniają: od szoku i kryzysu emocjonalnego, przez czas pozornego przystosowania, wreszcie do etapu konstruktywnego przystosowania się do sytuacji.

Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych – zapowiedź książki

Rodzice są nie tylko dawcami życia swojego potomstwa, lecz ponoszą pełną odpowiedzialność za wyniki wychowawcze swoich dzieci – niezależnie, czy urodzą się one sprawne, czy z jakimiś dysfunkcjami. Tak naprawdę to właśnie rodzice są dla swoich dzieci pierwszymi i najważniejszymi terapeutami, choć często nie zdają sobie z tego sprawy, przez co bagatelizują tę rolę. To, w jaki sposób rodzice wychowują swoje dziecko z dysfunkcjami wzrokowymi, wpłynie z pewnością na jego kondycję psychofizyczną, na relacje z otoczeniem, na jego przyszłość, szanse na założenie rodziny czy znalezienie pracy. Dlatego trzeba pamiętać, że niezależnie od stanu emocjonalnego rodziców, niewidome lub słabowidzące dziecko potrzebuje stymulacji i interwencji praktycznie od pierwszych chwil życia.

Najwcześniejsza stymulacja rozwoju dziecka wiąże się nie tylko ze specjalistyczną nad nim opieką, lecz także z przygotowaniem rodziców do ich specyficznej roli wynikającej z faktu posiadania niepełnosprawnego wzrokowo potomstwa. Wychodząc między innymi takim potrzebom powstała specjalistyczna pozycja książkowa pt. „Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych” którą znajdziecie Państwo na stronie Wydawnictwa „Ćwiczę Oko”. Jako autorka mam nadzieję, że dzięki wiedzy i doświadczeniu zawodowemu wspomogę rodziców dzieci o specjalnych potrzebach wzrokowych w zapewnieniu im jak najlepszych warunków rozwoju od pierwszych momentów życia.

NIE MA ŻYCIA BEZ RUCHU

Dla prawidłowego, psychoruchowego rozwoju dziecka niepełnosprawnego wzrokowo konieczna jest dodatkowa stymulacja sensoryczna: głównie dotykowa, słuchowa i węchowa. Odgrywa ona istotną rolę w umiejętności uczenia się samodzielności manipulacyjnej oraz mowy dziecka, a przede wszystkim umiejętności orientacji przestrzennej i poruszania się. Są to jak widać kluczowe umiejętności w życiu każdego dziecka, lecz nie uzyska ich przy braku aktywności ruchowej. Oczywiście, dziecko z dysfunkcją wzroku jest bardziej narażone na urazy, ale nie można popaść w przesadę i zabraniać maluchowi wszelkiej aktywności. Rodzicielski nadmierny lęk o bezpieczeństwo dziecka i ograniczanie z tego powodu jego działań uniemożliwia mu prawidłowy rozwój. Tak być nie może! Potrzeba ruchu jest integralną cechą dziecka i musi ono ją realizować dla zdrowia fizycznego i psychicznego. W końcu nic takiego się nie stanie, jak się pobrudzi czy nabije sobie siniaka – zdarza się to wszystkim dzieciom. Oczywiście dziecko z problemem wzroku wymaga większej cierpliwości oraz poświęconego czasu, by nie bało się poruszać i by aktywność ruchowa była niespodzianką i przygodą, a nie urazem i strachem. Tak naprawdę zwykle to strach nas – rodziców czy specjalistów – skłania do ograniczania dziecka. Dlatego warto rozprawić się z własnymi lękami zamieniając je na zdrowy rozsądek oraz nauczyć się, jak w kwestiach ruchowych wspomóc (nie wycofywać!) swoje dziecko z niepełnosprawnością wzrokową.

GDY MAŁE DZIECKO Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ WZROKOWĄ ZACZYNA CHODZIĆ, BIEGAĆ CZY SKAKAĆ CZĘSTO SŁYSZY: „POWOLI”, „STÓJ”, „COŚ CI SIĘ STANIE”, LECZ TEGO RODZAJU SŁOWA NIE STANOWIĄ DLA NIEGO OPARCIA, NA KTÓRYM MOŻE BUDOWAĆ SWOJĄ SPRAWNOŚCI FIZYCZNĄ

Aktywność fizyczna nie tylko korzystnie wpływa na ogólną odporność organizmu, ale zmniejsza napięcie i jego pobudzenie oraz jest sposobem na dobre samopoczucie i wyciszenie emocjonalne. Niestety w przypadku dzieci z dysfunkcjami wzroku notorycznie napotyka się zwalnianie ich z zajęć WF w szkole i izolowanie od ruchu poza nią. Dzieje się tak w efekcie pozornej dbałości o dobro dziecka, ponieważ tym decyzjom towarzyszy najzwyklejszy strach i nieświadomość, że ruch jest w ociemniałym świecie niesamowicie ważny.

TEGO, CO W ŻYCIE OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ WZROKOWO WNOSI RUCH, NIE DA SIĘ NICZYM ZASTĄPIĆ!!!

W książce „Aktywność ruchowa dzieci słabowidzących i niewidomych” odnaleźć można nie tylko teorię dotyczącą rozwoju ruchowego dziecka z ograniczeniami wzrokowymi, lecz także konkretne ćwiczenia wspomagające rozwój motoryki małej oraz dużej oseska już od pierwszych miesięcy jego życia. Nauczyciele wychowania fizycznego odnajdą w książce wiele wskazówek metodycznych dotyczących prowadzenia zajęć oraz nauczania ruchu uczniów z niepełnosprawnością wzrokową. Przydatne z pewnością będą zamieszczone w opracowaniu zestawy ćwiczeń wspierających rozwój motoryczny tych dzieci.

BY UCZYĆ RUCHU NIE MUSISZ BYĆ TYFLO-WUEFISTĄ. NALEŻY JEDYNIE, BYŚ POSZERZYŁ WIEDZĘ O SPECJALNE METODY PRACY I PROWADZENIA ZAJĘĆ DOTYCZĄCE DZIECI Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI WZROKOWYMI

Po co to wszystko? W książce znajduje się szereg asumptów potwierdzających bardzo doniosłą rolę aktywności fizycznej osób z niepełnosprawnością wzroku. Ruch stanowi niepowtarzalną drogę doskonalenia funkcji psychomotorycznych, wspiera u dziecka zdobywanie samodzielności w zakresie samoobsługi, kształtuje umiejętność orientacji w schemacie własnego ciała. Uprawianie ruchu w szerokim tego słowa znaczeniu kształtuje zmysł przeszkód dziecka, stymuluje upośledzone zdolności motoryczne (zwinność, szybkość, równowagę) oraz wspomaga wyrabianie odwagi ruchowej. Dlatego moja książka to kompendium wiedzy i porad merytorycznych zarówno dla rodziców jak i nauczycieli oraz specjalistów, która sprowadza nasze myślenie do jednego punktu: że mimo wszystko niewidomi i słabowidzący mogą uprawiać ruch, jeżeli zostaną stworzone im specjalne warunki. Wbrew pozorom dziecko niewidome i słabowidzące może mieć bardzo dobrą orientację w terenie i być samodzielne, jak również aktywne sportowo. A gdy już wykształci się w dziecku chęć poznawania tego co nowe i nieznane bez towarzyszącego lęku, jest to doskonała droga, by zaszczepić w nim miłość do sportu. Potwierdza to słowo wstępne książki „Aktywność ruchowa dzieci niewidomych i słabowidzących” napisane przez polskiego mistrza paraolimpijskiego w pływaniu, Marcina Ryszkę.

POPRZEZ STOSOWANIE ODPOWIEDNIEJ AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ U DZIECI Z KŁOPOTAMI WZROKOWYMI JUŻ OD PIERWSZYCH CHWIL ŻYCIA, ZAPEWNISZ MU LEPSZE I PEŁNIEJSZE FUNKCJONOWANIE W KAŻDEJ SFERZE PÓŹNIEJSZEGO ŻYCIA

Zapraszam serdecznie do obejrzenia nagrania z konferencji „Wpływ bajek, gier i telewizji na wzrok dzieci”

Plan konferencji:
– dzieci a używanie telefonów i tabletów (bajki, gry) – za i przeciw.
– telefon, tablet, telewizor i ich wpływ na wzrok dzieci
– czy wpatrywanie się w telefon zepsuje wzrok dziecka?
– z punktu widzenia optometrysty pediatrycznego – co słyszę i widzę w gabinecie?
– bardziej bystre? Bardziej uzależnione? FOMO?