Skurcz akomodacji – znasz to uczucie?
Zaburzenia akomodacji przybierają różną formę. Znamy spazm/skurcz akomodacji, leniwą akomodację, niesprawną akomodację, zmęczenie akomodacji, niedostateczną akomodację, porażenie akomodacji. Dzisiaj przyglądamy się spazmowi akomodacji.
Co to jest skurcz akomodacji?
(Jeżeli chcesz się dowiedzieć co to jest akomodacja kliknij TUTAJ)
Skurcz akomodacji (spazm) to sytuacja, w której odpowiedź akomodacji jest zbyt silna w stosunku do bodźca. Mięsień rzęskowy nadmiernie się kurczy. Stałe, nadmierne napięcie akomodacyjne powoduje problemy z rozluźnianiem mięśnia rzęskowego i pacjent patrząc na dal widzi nieostro (pseudokrótkowzroczność).
Skurcz akomodacji – u kogo występuje?
Spazm akomodacji jest spotykany u osób z nieskorygowaną nadwzrocznością. W tej sytuacji pacjenci stale używają większej części akomodacji, co powoduje skurcz.
Kolejna grupa osób, u których spotykamy skurcz akomodacji to osoby długotrwale pracujące z bliska. Jeżeli przez kilka godzin z rzędu pracują w jednej, bliskiej odległości, nie dbają o rozluźnienie oczu poprzez patrzenie w dal to narażają się na powstanie spazmu akomodacyjnego.
Niestety, w tej grupie jest coraz więcej dzieci i nastolatków.
Spazm akomodacji pojawia się w niektórych chorobach neurologicznych i ogólnych oraz w przypadku guza przysadki czy móżdżku. Może towarzyszyć porażeniu mięśni. Występuje w sytuacji silnego, przewlekłego stresu lub przebytej traumy.
Niekiedy spazm akomodacji pojawia się jako skutek uboczny działania niektórych leków.
Skurcz akomodacji – objawy
U osób, które mają nieskorygowaną nadwzroczność najczęstszym objawem jest zmęczenie oczu i bóle głowy. Osoby bez wady wzroku skarżą się na rozmazywanie obrazu z daleka, zwłaszcza po długotrwałej pracy wzrokowej. Często pacjenci mówią o niestablinej ostrości widzenia zarówno z daleka jak i z bliska.
Skurcz akomodacji charakteryzuje również tak zwana triada bliży, czyli nadmierna konwergencja (ruch zbieżny oczu), pseudokrótkowzroczność, zwężenie źrenic.
Spazm akomodacyjny – badanie
Przede wszystkim pacjenci powinni się zgłosić do specjalisty okulisty/optometrysty. Przeprowadzony zostanie dokładny wywiad oraz badanie. Badanie będzie uwzględniać:
- badanie wady wzroku,
- badanie ruchów oczu,
- badanie widzenia obuocznego
- badanie akomodacji.
Spazm akomodacyjny – postępowanie
Jeżeli podczas badania widzę, że pacjent ma problem z spazmem akomodacyjnym bardzo zależy mi na tym żeby zrozumiał istotę problemu.
Pacjenci muszą być świadomi, że zła higiena pracy powoduje skurcz akomodacyjny. Z kolei spazm pociąga za sobą problemy z widzeniem z daleka, niepotrzebne zmęczenie i ból. Szybko wprowadzona zmiana nawyków w pracy i ćwiczenia wzrokowe (oraz skorygowanie wady wzroku, nawet jeżeli jest to niewielka nadwzroczność czy astygmatyzm) wyeliminuje problem. Pacjent musi wiedzieć, że czekając, aż problem „sam przejdzie” naraża się zwiększenie dolegliwości i przekształcenie pseudokrótkowzroczności w stałą, nieodwracalną krótkowzroczność.
Jak ćwiczyć akomodację?
Więcej o ćwiczeniach akomodacji przeczytają Państwo w artykule:
Dysfunkcje akomodacji, objawy i normy znajdą Państwo w artykule: „Nadmierna czy niedostateczna akomodacja”.
Mnie znajdą Państwo w Kaliszu 🙂 Pozdrawiam serdecznie!