Dysfunkcje akomodacji – jak je rozpoznać?

Sprawna akomodacja to podstawa wyraźnego widzenia z bliska. To ona sprawia, że możemy przerzucać wzrok na różne przedmioty w różnych odległościach i po prostu je widzieć.

Jednak jak każdy proces w naszym ciele może źle działać – zbyt szybko, zbyt wolno, wcale. Czy dysfunkcje akomodacji mają związek z wadami wzroku? Z wiekiem? Z wykonywaną pracą? Jakie znamy dysfunkcje akomodacji? Przeczytajcie!

Akomodacja (tutaj przeczytaj co to jest) pracuje niezależnie od naszej woli, jest autonomiczna. Mięsień rzęskowy napina się i rozluźnia w zależności od odległości i przedmiotu na jakim się skupiamy.

Dzisiejsze czasy są bardzo wymagające dla akomodacji. Mięsień rzęskowy jest napięty przez cały czas, gdy patrzymy w komórkę, komputer. Praca biurowa wykańcza nasze oczy. Nawet teraz, gdy piszę ten artykuł moje oczy są w stałym napięciu.

Gdy tylko coś zaczyna się dziać złego z akomodacją to widzimy nieostro, niestabilnie (zarówno do dali jak i bliży). Pojawia się ogromna męczliwość oczu i bóle głowy. Niechęć do pracy z bliska wzrasta, a wydajność maleje. Co sprawia, że możemy mieć problemy z akomodacją? Jak możemy sobie pomóc?

Dysfunkcje akomodacji – czynniki i objawy

Niepoprawną pracę akomodacji może spowodować wiele czynników:

• przemęczenie,
• stres,
• nadmierna ilość pracy z bliska,
• choroby ogólnoustrojowe,
• uboczne działanie leków,
• histeria,
• depresja.

Objawy zaburzeń akomodacji to:

• ból oczu,
• ból głowy,
• zmęczenie oczu,
• pieczenie oczu,
• rozmazywanie obrazu z bliska,
• niestabilność ostrości obrazu przy przerzucaniu wzroku na różne obiekty,
• astenopia,
• okresowe dwojenie obrazu,
• światłowstręt.

Jakie znamy dysfunkcje akomodacji?

Zaburzenie, które każdy z nas zaobserwuje po 40 r.ż. to spadek mocy akomodacji (amplituda akomodacji maleje). Mówimy wtedy o starczowzroczności (prezbiopia) lub potocznie mamy „zbyt krótką rękę do czytania„.

Kolejne są niedostateczna i nadmierna akomodacja.

Niedostateczna akomodacja

Ta kategoria dzieli się na pięć typów osłabienia:

1. Niesprawność akomodacji– pacjenci wykazują dużą trudność w szybkim wyostrzaniu obrazu przerzucając wzrok z dali na bliż, mimo, że amplituda akomodacji ich oczu jest w normie.
2. Niedostateczna akomodacja– pacjenci mają obniżoną sprawność i amplitudę akomodacji. Najczęściej punkt bliski akomodacji jest też oddalony.
3. Męczliwość akomodacji– oczy bardzo szybko męczą, a widzenie pogarsza podczas dłuższej pracy z bliska. Podczas testów sprawdzających akomodację pacjent początkowo szybko i sprawnie je wykonuje, ale tempo zaczyna zwalniać.
4. Ociężałość akomodacji– odpowiedź akomodacyjna pojawia się z opóźnieniem.
5. Paraliż akomodacji– brak jakiejkolwiek odpowiedzi akomodacji.

Nadmierna akomodacja 

Nazywana jest również spazmem akomodacyjnym. Charakteryzuje ją tak zwany spazm triady bliży, czyli nadmierna konwergencja (ruch zbieżny oczu), pseudokrótkowzroczność, zwężenie źrenic. O spazmie akomodacji napisałam oddzielny artykuł: „Spazm akomodacji – znasz to uczucie?”

Dysfunkcje akomodacji – badanie i terapia

Jeżeli widzisz u siebie objawy zaburzeń akomodacji zgłoś się do optometrysty. Jeżeli to starczowzroczność, to przepiszemy  okulary do czytania. Jeżeli spazm \ lub inne dysfunkcje akomodacji zaprosimy Cię na trening. Z drugiej strony – akomodację możesz usprawnić w warunkach domowych. Poprawisz wtedy jej sprawność i stabilność. Więcej o treningu akomodacji przeczytasz tutaj: „Jak ćwiczyć akomodację?”

Zapraszam do zapisania się na bezpłatne, 3-dniowe szkolenie na temat zaburzeń widzenia!

PLAN SZKOLENIA